Mathias Kavelaars werkte als telegrafist op station Nuenen/Tongelre in Eeneind. De spoorwegstations stonden zo telegrafisch met elkaar in verbinding. Zij werden ook wel het mondelinge dagblad genoemd. Vincent moet bij zijn aankomst (in december 1883) zeer zeker zijn opgevallen; hij werd met zijn schilders kistje en eenvoudige en slordige kleren, afgehaald door de Dominee.
Kavelaars woonde in de Rechtestraat in Eindhoven. Hier woonde ook Jan Baijens; hij had hier een schilderswinkel. Baijens beoefende zelf ook de schilderkunst en had veel gegoede klanten. De telegrafist Kavelaars fungeerde dus ook als koerier en leverancier van verfwaren. Naar alle waarschijnlijkheid hebben zo de wegen van Vincent en Mathias elkaar gekruist.
Het voormalige stationnetje bestaat niet meer, alleen het keienweggetje “Stationsweg” is nog hetzelfde als in de tijd van Van Gogh, evenals het stationskoffiehuis en nog enkele andere gebouwen. De Collse watermolen die Vincent schilderde ligt op ca. 800 m. van het voormalige stationnetje van Eeneind.
Eeneind is van oorsprong een gehucht dat al meer dan 700 jaar bestaat. Het behoorde in 1350 tot de gemeente Boord ende Opwetten. Vroeger woonden hier met name boeren en arbeiders die werkten in de steenoven. Heden ten dage is het een dorpskern met een sterke sociale verbondenheid, waar je woont in een historisch waardevolle landelijke omgeving met schitterende wandel- en fietsroutes door bossen en het Dommeldal. Op slechts tien minuten van Eindhoven en Helmond en naast het dorp Nuenen gelegen.
De naam Kavelaars staat symbool voor verbinding. Precies zoals Mathias Kavelaars als telegrafist jarenlang de verbinder is geweest tussen Eeneind en de regio. Buurtschap Kavelaars gaat ook over verbinding: de onderlinge verbondenheid in de wijk (en Eeneind), verbinding met de natuur en de historische waarde.